:05:02
Μόνο που τώρα πια αυτή,
τι τρομερό, είναι νεκρή.
:05:07
Το γεγονός με τάραξε
μα, τώρα δεν αλλάζει.
:05:13
Το μόνο που
είναι "ζωντανό"...
:05:18
εκείνο το χορευτικό...
:05:23
Προσέξτε αυτό!
:05:26
Φανταστείτε το με δύο άτομα.
Είναι ωραίο με δυο άτομα.
:05:30
Πρώτα εγώ...
:05:34
Μετά αυτή...
:05:38
Μετά κι οι δυο μαζί...
:05:42
Γιατί μόνη δεν μπορώ!
:05:44
Μετά αυτή...
:05:48
Ξανά εγώ...
:05:52
Μετά κι οι δυό,
:05:56
γιατί μονάχη δεν μπορώ!
:05:58
Ρωτούσε: Τι σ' αρέσουν;
:06:01
Έλεγα εγώ: Οι άντρες,
:06:03
να τους έχω για χάντρες!
:06:06
Και το πλήθος να ουρλιάζει
κι όλο ν' αναστενάζει...
:06:12
Μετά εγώ...
:06:16
Μετά κι οι δυό...
:06:22
Να τρελαίνονται οι άντρες
να ουρλιάζουν πολύ
:06:25
να χτυπιούνται με πάθος,
σαν τρελοί, να ζητάνε πιο πολύ!
:06:31
Και να λέω "Εντάξει,
:06:33
το κοινό μας ό,τι πει"...
:06:45
Μα, δεν μπορώ μοναχή...
:06:51
Λοιπόν, τι νομίζεις;...
Έλα, μπορείς να το πεις.