City by the Sea
prev.
play.
mark.
next.

1:06:04
Сакам да речам дека навистина ми е жал.
1:06:08
Отидов да ја видам жена му на Реџ.
1:06:15
Знаеш дека другите цајкани
не сакаа да ме погледнат.

1:06:19
Исто како да бев на училиште,
никој ништо не вели, ама

1:06:22
знаш што мислат. И ти си
виновен. -Не можеш да се

1:06:25
обвинуваш за се.
1:06:30
Џои е моја вина. -Знам, ама
не си одговорен за се што

1:06:36
прави син ти. Тој самиот
избира кој ќе биде.

1:06:40
Мислиш дека имаме избор?
Не, само се преправаме

1:06:45
дека имаме избор, тоа
е повеќе како пресуда.

1:06:50
Кога татко ми го стори тоа што
го стори се чувствував толку

1:06:52
лошо. Како јас да бев криминалец.
1:06:57
Не мислев дека пак така ќе се чувствувам.
1:06:59
Ќе бев толку добар што никој
никогаш нема да може ништо

1:07:01
да ми прикачи. Тоа беше мојот избор.
1:07:05
Сега не е важно дали татко
ти е цајкан или убиец.

1:07:08
Важно е дека таткото на некое
дете повеќе не си доаѓа дома.

1:07:11
Тоа е вистинска доживотна пресуда. -Да.
1:07:19
Што ќе правиме сега?
1:07:33
Ламарка. -Не го застрелав
тој цајкан. -Џои?

1:07:36
Да, ме слушна? Не бев
јас. -Некој го направи тоа.

1:07:41
Штотуку ги оставив жената
и ќерката расплакани.

1:07:44
Не бев јас. -Слушај ме, каде
ги гледавме авионите? -Што?

1:07:49
Се сеќаваш кога бевме деца
каде ги гледавме авионите?

1:07:52
Да. -Се сеќаваш? Таму
ќе бидам, само јас.

1:07:57
Зошто да ти верувам? -Немаш
избор, само биди таму.


prev.
next.