:15:00
Ik en deze jonge kerel Eddie Oswald genaamd...
:15:04
besloten te gaan en een tattoo te nemen...
:15:05
om onze eerste trip naar de woestijn te vereeuwigen.
:15:08
Ja, Eddie herinner ik me wel.
:15:09
Hij was een taai geval...
:15:11
met een gebroken neus en een blauw oog, ja ?
:15:14
Ja, dat is 'm. Knappe gast.
Zeer populair bij de meiden.
:15:20
Hoe dan ook, Eddie en ik,
vertrokken en dronken er een paar...
:15:23
enfin, veel eigenlijk...
:15:25
daarna zijn we naar de tattooshop gegaan
en heb ik een Woestijnrat laten zetten...
:15:28
en Eddie zoals je hem kent wilde iets
met meer betekenis...
:15:31
En gelovig als hij is...
:15:34
zei hij dat zijn ziel nog steeds aan God toebehoorde
:15:38
maar dat zijn vlees, wel...
, zijn vlees was ver de redding voorbij
:15:42
en het was aan Satan om zijn vel te redden.
:15:46
Dus had hij een grote lachende duivel
midden op zijn reet getatoeëerd
:15:51
Ongeveer zes dagen later waren we
de Irakese grens aan het controleren....
:15:56
en Eddie, de arme drommel,
stapte op een antitank mijn.
:16:03
Ja, We zagen het allemaal gebeuren.
Ik bedoel, hij liep voorop.
:16:06
Een witte verblindende bliksemflits en...
:16:09
een godvergeten oorverdovende knal.
:16:11
En tegen de tijd dat we zelf opstonden,
was Eddie...
:16:16
hij was dood.
:16:19
Alleen nog stukjes en beetjes
waren van hem over.
:16:22
Deze godvergeten rode cirkel. Honderden meters.
:16:28
Ik zal jullie iets vertellen, maten,
het zet dingen echt in perspectief...
:16:30
als je je maat bij elkaar
moet vegen en...
:16:32
hem in een vuilniszak moet stoppen.
:16:35
In ieder geval, hetgeen dat...
:16:38
we echt in onze noten voelde was toen je...
:16:42
iets tegen kwam wat je herkende.
:16:46
Stukje oor... teen, een neus, een tand.
:16:52
Maat hetgeen ons echt gek maakte
die dag...
:16:55
was toen Linkshandige Charlie het stuk
vond van Eddie met de tatoeage.
:16:59
Ik bedoel, al het andere was finaal verbrand,
bedekt met bloed.