:09:00
insanýn kalbinde bir hastalýk var.
:09:03
Belirtisi nefret...
:09:07
Ve öfke.
:09:12
Hiddet...
:09:16
Ve savaþ...
:09:21
Hastalýk, insanýn duygularý...
:09:27
Ancak Libria, sizi kutluyorum.
:09:31
Bu hastalýðýn bir tedavisi var.
:09:35
Bizler bu duygularý bastýrmayý becerdik.
:09:42
Ve sizler, bir toplum olarak bunu kucakladýnýz.
:09:49
Iç huzuru buldunuz.
:09:54
Ve insanoðlu birleþti.
:09:58
Savaþ bitti... Nefret yok oldu.
:10:03
Biz artýk kendi bilincimiziz.
:10:07
Ve bizleri yönlendiren de...
:10:10
Hata yapmamýzý engelleyen de bu bilinç.
:10:18
Libriumlar, her þeye ve kendinize raðmen...
:10:24
Siz hayatta kaldýnýz.
:10:52
Ne zaman aþaðýdan þehre dönsek.
:10:56
Yaptýðýmýzý neden yaptýðýmýzý anlýyorum.