:27:03
Maar ik ben in orde.
:27:06
Uiteindelijk...
:27:07
kunnen we veel meer verdragen
dan we denken.
:27:12
Dat vond ik geweldig
aan je schilderijen.
:27:16
Ze dragen die boodschap met zich mee.
:27:18
Je zei dat niemand
er naar zou omkijken,
:27:20
maar ik denk dat je verkeerd bent...
:27:21
want je schilderijen drukken uit
wat iedereen voelt.
:27:26
Hun eenzaamheid en hun pijn.
:27:30
Misschien.
:27:33
Leon...
:27:35
vertel eens over je kinderen.
:27:37
Mijn kinderen.
:27:40
We wisten dat de meisjes en één van
de jongens vermoord waren.
:27:44
We dachten dat onze andere zoon
nog levend in de gevangenis zat.
:27:49
Maar toen kwam die brief.
:27:50
Hij was ook geëxecuteerd.
:27:52
Ze zijn allemaal dood.
:27:53
Ik heb mijn familie vervloekt.
:27:57
daar ik ook vervloekt ben.
:27:59
Dat moet je niet zeggen.
:28:01
Maar het is zo.
:28:02
Stalin heeft meer macht dan welke tsaar ook.
:28:06
Ik heb weinig vrienden en geen middelen
:28:09
tegen 's werelds grootste moordmachine.
:28:14
Dus wat kan ik meer doen
dan blijven werken en leven.
:28:19
Het is onvoorstelbaar hoe goed
het me doet om hier te zijn,
:28:23
en om dit allemaal te zien.
:28:26
Ik voel me voor het eerst
sinds jaren weer iemand.