:53:02
Dus ik zat daar in mijn vader's stoel
en keek in zijn bureau.
:53:06
Iedere la die ik opende zag er hetzelfde uit.
:53:09
Geen boeken, geen pennen...
:53:11
maar alleen rij na rij zorvuldig
op elkaar gestapelde sigaretten.
:53:15
Duizenden.
:53:22
En het enige waar ik aan kon denken was...
:53:23
niet in hoeverre mijn vader's ziekte
hem al had beschadigd...
:53:27
maar eerder...
:53:28
'Goh...
:53:30
'... hoe kan iemand dit doen zonder dat
iemand hier op kantoor dit merkt? '
:53:34
Weet je, niet iets van 'mijn vader is zo verdomde
ver heen dat hij nooit meer terug kan komen... '
:53:45
'Hoe in vredesnaam heeft hij
al deze sigaretten...
:53:52
'in zijn bureau gekregen?'
:53:56
Je was lamgeslagen.
:54:02
Sookie...
:54:04
ik voel me nog steeds lamgeslagen.