:19:02
Ze vertrouwde me genoeg om me
haar verhalen te laten lezen.
:19:06
- Wat schrijft ze ?
- Poëzie, eigenlijk.
:19:08
- Goed genoeg ?
- Nee, niet echt.
:19:11
- Heb je haar dat verteld ?
- Waarom zou ik ?
:19:16
Wat was eigenlijk de basis van je
verhouding met het meisje, Finch ?
:19:21
Ik was iemand waarmee ze kon praten.
Iemand buiten haar dagelijks leven.
:19:27
Daarvoor had ze me nodig
en kwam ze naar mij.
:19:30
Waarom had ze jou daarvoor nodig ?
:19:32
- Wel, haar vriend, Randy...
- Randy Stetz ?
:19:38
- Corrupte kleine smeerlap. Hij sloeg haar.
- We weten dit al allemaal.
:19:42
- Het werd steeds erger.
- En ?
:19:45
Heel wat erger. Eigenlijk.
:19:47
Waarom al deze gretigheid
om over Randy te spreken ?
:19:51
Je hebt gelijk. Het spijt me.
Het is waarschijnlijk maar van horen zeggen.
:19:54
Ik wil niet van wat ik zeg,
verkeerd genomen worden.
:19:57
Alles wat je tegen ons zegt
op dit moment is vertrouwelijk.
:20:01
Ten tweede, we zijn niet een stel heethoofden
die zotte conclusies gaan maken.
:20:06
- Oké.
- Alsjeblief, ga verder.
:20:09
Nog een ding. Waarschijnlijk betekend
het niet veel, maar ik denk dat Kay schrik had.
:20:15
- Ik neem mezelf dat kwalijk.
- Waarom ?
:20:19
Randy wist wie ik was.
Hé wist dat ze een vriend had...
:20:23
... iemand waar ze vertrouwen in had.
Het maakte hem razend.
:20:26
Ze schreef dat ze schrik had.
Haar verhalen werden wanhopig.
:20:31
Heb je deze brieven nog,
per ongeluk ?
:20:34
Allicht wel.
Denk je dat het kan helpen ?
:20:38
Dat kan.
:20:42
Oké. Nog iets ?
:20:45
Het geen dat haar t meeste zorgen
maakte was het geweer.
:20:50
Hij had een oud handgeweer.
Hij heeft het haar laten zien.
:20:53
Ik weet niet waar hij het vandaal had,
het was allicht niet eens van hem...
:20:57
... maar hei zei dat hij het zou gebruiken
als hij wist wie ze zag.