1:04:04
God, je kan het niet eens zeggen.
- Wat zeggen?
1:04:07
Ik heb me nooit, ooit
voorgesteld zoiets te doen.
1:04:10
Nou, je doet zoiets.
Dit is je niet overkomen.
1:04:13
Wel waar. Ik bedoel, het
voelt zoals het deed, weet je wel?
1:04:15
Het spijt me. Ik kan gewoon niet...
- Ik kan niet bij je en intiem met je zijn...
1:04:18
en heerlijke dingen met je delen...
1:04:20
en dan worden buitengesloten
van de meest gewone dingen in je leven.
1:04:22
Wat is er zo erg aan om
privacy te hebben in dit...
1:04:25
en onze tijd nemen om
te zien of het ernst is?
1:04:28
Omdat wanneer jij niet erkent wie ik ben
ten opzichte van de mensen waarom je geeft...
1:04:31
ik me voel alsof je je voor me schaamt.
- Ik schaam me niet voor je.
1:04:33
Nou, zo voelt het.
- God, wat wil je van me?
1:04:35
Ik wil dat je me mee naar
je broers trouwerij neemt.
1:04:39
Dat kan ik niet.
1:04:42
Het spijt me.
Ik kan het... gewoon niet.
1:04:48
Goed. Ik kan ook niet.
1:05:09
Hé, met Jess.
Spreek een boodschap in.
1:05:12
Okee, we hebben het gedaan.
Hannah Claire levine.
1:05:15
Acht pond, zes ons.
Het spijt me dat we niet eerder gebeld hebben.
1:05:18
Het was 3 uur in de nacht en het ging
nogal snel, Godzijdank.
1:05:21
Want het is de ergste pijn die men ooit
zal meemaken. Je kan het je niet voorstellen.
1:05:26
Ik zit in kamer 325 in Sinai.
1:05:29
Oh, mijn God. Kan je geloven?
1:05:31
Kom snel langs.
Waar ben je?
1:05:58
De enige vrouw die van me hield niet alleen
ondanks mijn fouten, maar vanwege mijn fouten.