Nicholas Nickleby
vorige.
weergeven.
als.
volgende.

:33:01
Voordat hier graven waren...
:33:03
onder deze boom, in de schadow.
:33:06
Vader tilde haar op, nog steeds slapend,
en zei tegen moeder dat wanneer hij zou sterven...

:33:11
hij begraven wilde worden, waar zijn kleine
meid lag te slapen.

:33:18
Het is een mooie boom.
:33:22
Het is als een thuis.
:33:35
Wat is het?
:33:39
Herinner je je wat ik je vertelde
over de man die me naar school bracht>?

:33:42
Ik kijk nu net op tegen de boom...
:33:44
en daar, met zijn ogen op mij gericht,
stond hij!

:33:47
Ik zag hem slechts een moment.
:33:50
Ervanuitgaand dat hij nog leeft...
:33:51
en ronddoolt op zo'n
eenzame plek als deze...

:33:54
zo ver weg van de straat...
:33:56
denk je dat je de man nu nog zou herkennen?
:34:01
Altijd.
:34:05
Laten we naar binnen gaan.
:34:21
Ik had zulke fijne dromen.
:34:29
Je vroeg me een tijdje geleden
waarom ik zo melancholisch was.

:34:34
Zal ik je vertellen waarom?
:34:36
Niet als het je pijn doet.
:34:38
Ik vraag het alleen om je
gelukkig te maken.

:34:43
Dat weet ik.
:34:46
ik voelde dat.
:34:51
Zul je me vergeven, want...
:34:55
ik kan er niks aan doen.

vorige.
volgende.