:56:00
Навистина? Како?
:56:01
Честити момци се послушни,
но ти, од друга страна...
:56:04
Никогаш не сум
послушен.
:56:06
Честити момци секогаш
ја кажуваат вистината.
:56:09
А јас секогаш
лажам.
:56:10
Честити момци се среќни
да одат во школо.
:56:13
А мене ме боли стомак
од школо.
:56:15
Школото е навистина...
:56:20
Простете, добра
дамо, ама вие...
:56:24
Како можевте тоа
да го знаете?
:56:32
Но... Тоа си ти!
:56:36
Ох, драга вило!
:56:40
Само кога би ја знаела мојата тага
и колкава грутка ми остана во грлото
:56:44
кога прочитав „овде лежи...„
:56:46
Знам, и затоа ти
простив.
:56:50
Поради искреноста на твојата тага
сфатив дека имаш добро срце,
:56:55
и дека, можеби,
постои надеж
:56:56
дека ќе се вратиш
на вистинската патека.
:56:59
Ох, да, драга вило!
:57:02
Сакам да се вратам на него!
-Тогаш ќе мораш да ме слушаш!
:57:05
Ох, да! Ќе учам, ќе работам,
ќе сторам се што ќе ми кажеш!
:57:09
А јас ти кажувам дека утре
сабајле ќе одиш во школо,
:57:12
и ќе одиш, зашто ми
вети.
:57:16
Да, ќе одам.
:57:22
О, драга вило.
Куќата во шумата...
:57:32
Еј, дечки, нели е
убава?
:57:41
Мој е!
:57:42
Шеширот е мој!
:57:44
Мој е! Го најдов на плажата
и ќе го задржам!
:57:46
Не, јас го изгубив.
Мој е!
:57:48
Тогаш, дојди да си го земеш!
-Татко ми ми го направи!
:57:55
Врати ми го шеширот, или
работите ќе станат лоши!
:57:57
Ептен се исплашивме!
:57:59
Види како е
облечен!