:55:08
Ако патиш колку и јас,
те молам кажи ми.
:55:14
Не можам.
:55:17
Не можеме.
Тоа е...едноставно невозможно.
:55:20
Се е возможно, Падме.
Сослушај ме.
:55:23
Не, ти слушај.
:55:26
Живееме во стварноста.
Врати се во неа.
:55:29
Ти ќе станеш Џедај.
А јас...јас сум Сенаторка.
:55:35
Ако ги следиш своите
мисли до заклучок...
:55:38
ќе не однесе на место
каде не можеме да одиме...
:55:41
без оглед на тоа што
чуствуваме еден за друг.
:55:44
Значи сепак чуствуваш нешто.
:55:46
Нема да дозволам да се откажеш
од својата иднина заради мене.
:55:49
Бараш од мене
да бидам рационален.
:55:52
Тоа е нешто кое
не можам да го направам.
:55:55
Верувај ми, би сакал да можам
да ги избришам чуствата...
:56:00
но не можам.
:56:02
Нема да се
впуштам во ова.
:56:12
Па, знаеш...
:56:15
не мора да биде така.
:56:17
Можеме да го чуваме во тајност.
:56:22
Ќе живееме во лага...
:56:24
која не би можеле да ја
скриеме дури и ако сакаме.
:56:27
Не би можела
да живеам така.
:56:30
А ти, Анакин?
Би можел ли да живееш така?
:56:34
Не. Во право си.
:56:39
Тоа би не уништило.
:56:48
Кажете му на Советот дека
првите батаљони се спремни.
:56:53
И потсети ги,
ако им требаат уште војници...
:56:56
ќе треба уште време
за да се израснат.
:56:59
-Нема да заборавам, и благодарам.
-Благодарам на вас.