1:39:06
Είναι μεγάλη τιμή,
αλλά κρατήστε το εσείς, παιδιά.
1:39:10
Η Σάζα κι εγώ θα γυρίσουμε
στο χωριό της.
1:39:13
Εσείς τι σχέδια έχετε;
1:39:14
Το σπίτι των Γιανγκ
είναι άδειο τώρα.
1:39:16
Η Λινγκ κι εγώ σκεφτόμαστε
να μετακομίσουμε εκεί.
1:39:19
'Ενα τόσο μεγάλο σπίτι
είναι κρίμα να πάει χαμένο.
1:39:21
Εσύ, 'Ανεμε;
1:39:23
Θα μείνω κι εγώ μαζί τους.
Θα φύγω όταν βρω δουλειά.
1:39:26
Να μας γράφεις.
1:39:29
Εσύ, Βροχή;
1:39:32
Δεν έχω κανένα σχέδιο.
Θα ακολουθήσω τους άλλους.
1:39:36
-Τότε να προσέχετε όλοι.
-Θα τα πούμε.
1:39:45
-Κεραυνέ, μη μας ξεχάσεις!
-Να προσέχεις!
1:39:50
Να προσέχω;
1:39:53
-Τι να προσέχεις;
-Εννοούν να'μαι ευτυχισμένος.
1:40:01
Ας βιαστούμε. Πρέπει να περά-
σουμε το δάσος πριν νυχτώσει.
1:40:11
'Ο λα είναι εντάξει τώρα.
Πάμε!
1:40:15
'Ετσι ο σύζ υγός μου κι εγώ
φύγαμε από εκείνο το μέρος,
1:40:19
'Ηταν η τελευταία φορά
που είdα τους άλλους τρεις,
1:40:22
Το παράσημο
dεν ήταν γι'αυτούς,
1:40:26
Dόθηκε από τους πολίτες
στον αρ χηγό της αστυνομίας,,,
1:40:28
για να τον ευχαριστήσουν που
ξεbούλωσε τις αποχετεύσεις,
1:40:31
Δεν είχε καμία σχέση
με τους βρυκόλακες,
1:40:34
Ο αρ χηγός της αστυνομίας
δεν ανέφερε ποτέ,,,
1:40:36
τι είχαν κάνει αυτοί οι τέσσερις
άντρες για την πόλη,
1:40:42
Δεν πήραμε μετάλλιο,
αλλά πήραμε βραβείο.
1:40:45
Ναι!
1:40:49
Ο καιρός που πέρασαν οι τρεις
τους στο σπίτι του Γιανγκ,,,
1:40:52
ήταν οι πιο ανέμελες
μέρες τους,
1:40:56
Κάθε μέρα έκαναν πράγματα
που απεχθάνονταν,