:02:15
Kom op. Pak je jas.
We moeten gaan.
:02:20
-Heb je alles?
- Ja.
:02:23
Schiet op schatje. We zijn laat.
:02:30
Ty. Vandaag, pappie.
:02:34
Ik krijg wat van je, Ty.
Op dit moment krijgt mamma wat van je.
:02:37
- Okay, laten we gaan.
- Het is mijn schuld niet, mam.
:02:44
Goed. Wil je je speech voor
mij houden?
:02:46
Ty! Hallo? Dat is beter.
:02:48
Je hoeft daar geen 24 uur
per dag naar te luisteren.
:02:51
Wacht. Het zijn Simon en Garfunkel.
:02:53
Daarom zeg ik je je schoenen te strikken.
Ik weet't. Het spijt me. Oh, mijn God.
:02:56
-Je kan ze niet zo maar afzetten, mam.
- Ik begrijp het, schatje. Kom op.
:03:08
-Voorzichtig voor de plas.
- Waarom zouden ze uit elkaar gaan?
:03:10
-Wie?
-Simon en Garfunkel.
:03:13
Geen idee.
Je kan het op school Googlen.
:03:25
Kom op.
:03:31
Krijg ik problemen als ik
mijn speech niet houd?
:03:34
Omdat ik het niet echt voel.
:03:35
Wat bedoel je? Je hebt de hele
zomer aan die speech gewerkt.
:03:38
-Ik wil hem graag horen.
-Het is saai.
:03:41
Niet voor mij of voor
grootje of je vader.
:03:45
Ik dacht dat we hem
erna zouden ontmoeten.
:03:47
Echt niet. Hij komt, en dan gaan
jullie camperen, weet je nog?
:03:52
Hij komt te laat,
en dan iedereen het zien.
:03:57
Luister, hij weet hoe laat het begint.
Geen zorgen, hij zal er zijn.