:26:06
Εντάξει, σκότωσέ το!
:26:21
Κράτα τα πόδια του, εντάξει;
:26:49
Με συγχωρείτε.
:26:50
Με συγχωρείτε.
:26:51
Αυτό το παιδί, η μητέρα του είναι στο φορτηγό.
:26:53
Είναι πληγωμένη.
:27:13
- Πολύ αργά. - Ορίστε;
:27:15
Πολύ αργά, όπως λέμε δεν έχει νόημα.
:27:17
Γιατί;
:27:18
Γιατί;
:27:19
Λοιπόν, εκτός από τις αρρώστιες τις οποίες
μπορεί να'χουν,
:27:22
είναι πολύ αδύναμοι για να επιβιώσουν.
:27:24
Εσύ έτσι απλά...
:27:26
Εσύ έτσι απλά το αποφασίζεις;
:27:27
Ονομάζεται αποφασιστικότητα. Είμαι γιατρός.
:27:29
- Εχω 30,000 κόσμο... - Το ξέρω.
:27:30
Το άκουσα ήδη στο Λονδίνο.
:27:33
Αλήθεια;
:27:35
Ναι. Κι ακόμα πιστεύω πως πρέπει να τους
βοηθήσεις.
:27:36
Μπα, αλήθεια;
:27:37
Ναι, αλήθεια.
:27:38
Μάλιστα, πληρώνεις γι'αυτά τα τέσσερα
φορτηγά,
:27:40
για να ικανοποιήσω εγώ την ιδέα μιας
μαλακισμένης λευκής,
:27:42
περί ηρωισμού, σωστά;
:27:43
Τότε γιατί να σταματήσουμε εκεί; Μπας θες και
φωτογραφία;
:27:45
Να σου τραβήξω μια φωτογραφία
:27:46
''της καημένης μικρής πλούσιας, που κρατά
ετοιμοθάνατο μαύρο μωρό.''
:27:49
Φτιάξε λίγο τα μαλλιά σου, θα είσαι τέλεια.
:27:51
Είδα το παιδί από το φορτηγό.
:27:52
Τον περιμάζεψα, η μητέρα του ήταν πληγωμένη.
:27:55
Την έφερα κι εκείνη.
:27:57
Θα μπορούσες να τους ρίξεις μια ματιά σε
παρακαλώ;