Final Destination 2
prev.
play.
mark.
next.

:03:02
Όχι όλοι τους!
:03:03
Μαζί και οι καθηγητές.
:03:04
Άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα από
ατυχήματα γιατί είναι διαφορετικό;

:03:09
Σπρώχνει το μυαλό μας να αναρωτηθούμε,
:03:11
τι είναι αυτό που όλοι θεωρούμε σύμπτωση.
:03:14
Αν είναι κάτι περισσότερο;
Αν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’αυτό;

:03:17
Παρακαλώ, ξέρετε πως ακούγεται αυτό;
Λέτε δηλαδή...

:03:20
...ότι πρέπει να φυλαγόμαστε κάθε μέρα που
φεύγουμε από το σπίτι μας;

:03:24
Ακριβώς αυτό λέω!
Ακριβώς

:03:30
Αν θέλουμε να επιβιώσουμε...
:03:32
...είναι ο μόνος τρόπος...
:03:34
...να βλέπουμε πίσω από τον
πραγματικό κόσμο.

:03:37
Γιατί στο τέλος, κάνεις μας δεν ξεφεύγει
από τον θάνατο.

:03:40
Kαι σήμερα, ίσως είναι η δική σου
μέρα για να πεθάνεις.

:03:56
Εντάξει, θα σε πάρω.
:03:58
Σίγουρα τα πήρες όλα;
Πιστωτικές, κινητό κτλ;

:04:02
Στην Ντειτόνα θα πάω, όχι
στην Σομαλία.

:04:05
Τηλέφωνα έκτακτης ανάγκης
προστατευτικά και άλλα;

:04:08
Προφυλακτικά, διαφράγματα, αλυσίδες;
:04:12
Αστειεύομαι κύριε Kόμαν.
:04:13
Μην ανησυχείτε, θα την προσέχω.
:04:16
Τώρα νιώθω πολύ καλύτερα ευχαριστώ.
:04:20
Ωραία.
:04:21
Εντάξει.
:04:23
Να τηλεφωνήσω στα παιδιά;
:04:24
Άρχισα να φτιάχνομαι.
:04:28
Συνέχισε.
:04:30
Θα τηλεφωνήσω.
:04:34
Διαφράγματα, αλυσίδες;
Ωραίο.

:04:36
- Μια χαρά δεν ήταν;
- Ναι.

:04:42
Καλή τύχη!

prev.
next.