:36:05
Bunlarý görmezden gelme. Ýþaretleri farketmek,
genellikle hayatta kalýp kalmayacaðýný belirler.
:36:11
- Bana yardým etmek zorundasýn
- Hiçbir þey yapmak zorunda deðilim..
:36:14
Ama onu yendin.
:36:16
Etrafýna bir bak!
Neyi yendim, Kimberley?
:36:22
Aklýn varsa kendini korur ve diðerlerini unutursun.
:36:25
Böyle birþeyi nasýl söylersin?
Bir sorumluluðun var!
:36:28
Arkadaþlarým öldü!
Ýþte bu yüzden söyleyebiliyorum.
:36:34
Alex benim sorumluluðumdayken,
iþte bu oldu!
:36:39
Bana ya da kendine zarar vermeden önce
çýk dýþarý.
:36:47
- Sorun ne biliyor musun?
- Ne?
:36:50
Bence sen korkaksýn.
:36:52
Saklanýyorsun çünkü baþkasýna yardým
edemeyecek kadar merhametsiz ve bencilsin.
:36:57
Bence sen zaten ölmüþsün.
:37:37
Dün gece seni aradým
ama baban uyuduðunu söyledi.
:37:40
- Evan Lewis öldü.
- Evet. Tüm sabah boyunca herkes beni aradý.
:37:46
- Bu gece benim dairemde toplanýyoruz.
- Bir saniye. Tüm bu ölüm hikayesine
inanýyor musun?
:37:52
Önceden inanmazdým. Geçen yýl uçak kazasýndan
kurtulanlarla ilgilenme görevi verilene kadar.
:37:59
Ýlgilenme mi? Anlamadým...