:31:01
Prachtig, nog steeds intact.
:31:04
Blijkbaar is 't glas nog heel,
en zeker 't glas-in-lood is niet stuk!
:31:19
De eetzaal eerste klas was
één der fraaiste vertrekken aan boord.
:31:23
Passagiers die daar aten,
:31:25
waren John Jacob Astor en z'n vrouw
Madeline die op huwelijksreis waren.
:31:28
Helaas zou zij weduwe worden
nog vóór 't einde van de reis.
:31:33
We zijn niet langer in Kansas.
:31:40
Je hebt 'n vriendje.
:31:44
Sam!
Sam komt even hallo zeggen.
:31:48
Hij komt ons 'n rondleiding geven.
:31:52
'Volg de gids.'
:32:13
Net als in 'n sprookje, nietwaar?
:32:15
'T Vakmanschap, die delicate schoonheid.
:32:19
Dat mensenhanden deze ramen maakten,
dat mensenogen
:32:22
naar deze ramen keken.
:32:25
En dan besef je dat je op 12.500 voet
:32:28
onder 't zeeoppervlak zit.
:32:31
Bekijk dat houtwerk toch.
:32:33
Dat is allemaal hout, Genya, houtsnijwerk.
:32:37
Dat deze dingen gemaakt door de mens
zich in deze duistere afgrond bevonden,
:32:41
waar ze niet op hun plaats waren.
:32:45
Ongelofelijk!
Wie zou dit gedacht hebben?
:32:48
Dit is 'n droom die uitkomt voor mij.
:32:54
Historisch belangrijk
aan deze receptiezaal
:32:57
is dat Elizabeth Lines, één der passagiers,
:32:59
hier 'n gesprek opving
tussen kapitein Smith en Bruce Ismay,