:35:02
- Bu iyi bir iþaret. - Neyin iþareti?
:35:06
Hala insan olduðunun.
:35:13
Hiç makinalarýn olduðu kata indin mi?
:35:16
Geceleri orada yürümeyi severim. inanýlmazdýr.
:35:20
- Görmek ister misin? - Elbette.
:35:33
Buraya neredeyse kimse
gelmez, bir sorun yoksa elbette.
:35:38
Ýnsanlar böyledir. Çalýþtýðý sürece nasýl
çalýþtýðý kimsenin umrunda deðildir.
:35:43
Ben burayý severim.
:35:46
Þehrin bu makinlar sayesinde
hayatta kaldýðýný hatýrlamayý severim.
:35:51
Baþka makinalar bizi öldürmeye gelirken,
bu makinalar bizi hayatta tutuyor.
:35:57
Ýlginç deðil mi?
:35:59
Hayat verme gücü, ve onu yok etme gücü.
:36:04
- Ayný güç bizde de var. - Sanýrým öyle ama...
:36:08
buraya lndiðimde, bazen matrix'e
baðlý tüm o insanlarý düþünürüm...
:36:12
ve bu makinalara baktýðýmda bir þekilde
bizim de onlara baðlý olduðumuzu
düþünmeden edemiyorum.
:36:21
Ama biz bu makinalarý kontrol
ediyoruz, onlar bizi deðil.
:36:24
Elbette etmiyorlar. Nasýl edebilirler ki?
:36:27
Bu fikir tümüyle saçmalýk ama insana
kontrolün ne olduðunu merak ettirmiyor mu?
:36:35
- Ýsteseydik bu makinalarý
kapatabilirdik. - Elbette.
:36:40
Ýþte bu! Buldun. Kontrol bu, öyle deðil mi?
:36:44
Ýsteseydik onlarý paramparça edebilirdik.
:36:47
Ama eðer bunu yapsaydýk, ýþýk, ýsýnma ve
havamýza ne olacaðýný düþünmemiz gerekirdi.
:36:55
Biz makinalara, makinalarda bize muhtaç.
Varmaya çalýþtýðýnýz nokta bu mu?
:36:59
Hayýr, vardýðým bir nokta yok. benim
gibi yaþlý adamlar bununla ilgilenmezler.