To End All Wars
prev.
play.
mark.
next.

:48:03
- Τελικά έχουμε τον Ραψωδό.
- Μάλλον. Δεκτοί!

:48:18
Τ'άδικο απ'τον δυνατό, τον
εξευτελισμό απ'τον φαντασμένο.

:48:22
Τον πόνο απ'την περιφρονημένη
αγάπη, την άργητα του νόμου...

:48:27
τους τραμπουκισμούς της
εξουσίας και τις κλωτσιές...

:48:30
που η ταπεινή η αξία τρώει
απ'τον ανάξιο, αν μπορούσε...

:48:34
να λύτρωνε κανείς μόνος
τον εαυτό του μ'ένα μαχαίρι.

:48:38
Ποιος θά'θελε ευθύνες, να
ιδρώνει απ'το βάρος της ζωής...

:48:43
αν η τρομάρα μην είναι
κάτι μετά θάνατον...

:48:47
στον κόσμο τον άλλο, από
όπου δε γυρίζει ταξιδιώτης...

:48:51
δε σάστιζε τη θέληση, ώστε
να προτιμάμε αυτά τα βάσανα...

:48:55
παρά να πάμε σ'άλλα
που δεν τα γνωρίζουμε;

:49:02
Στο δεύτερο βιβλίο
της Πολιτείας...

:49:05
ο Πλάτων λέει...
:49:08
Τι θ'απογίνει ο δίκαιος,
αν μπει σ'αυτόν τον κόσμο;

:49:13
Ο δίκαιος άνθρωπος
θα βασανιστεί...

:49:16
θα τυραννηθεί,
θ'αλυσοδεθεί...

:49:20
Και μετά από κάθε δυστυχία...
:49:23
θα σταυρωθεί σ'έναν πάσαλο
για να τον βλέπουν όλοι.

:49:31
Απορίες;
:49:40
Εγώ έχω μια απορία...
:49:50
Η απορία μου...
:49:52
Αν ο δίκαιος...
:49:54
έχει τη μεταχείριση που λες...
:49:58
τότε ποια είναι
η δίκαιη απάντηση;


prev.
next.