:47:02
Ik maak hier geen grapje.
:47:06
Helaas hebben we geen Shakespeare.
:47:10
Sterven, slapen. Verder niets.
:47:15
En met de slaap houden het hartzeer
en de pijnen van het lichaam op.
:47:21
Het is 'n innig gewenst verstrijken.
Sterven, slapen.
:47:28
Slapen, en misschien dromen.
:47:31
Maar in de slaap des doods
kunnen de dromen komen.
:47:36
Als we ons sterfelijk omhulsel
afleggen, krijgen we dan rust ?
:47:41
Daarin zit de catastrofe
van het lange leven.
:47:46
Wie verdraagt de slagen van de tijd ?
:47:50
De onderdrukking, de trots.
:47:54
De pijn van versmade liefde,
de traagheid, de lompheid.
:48:02
We hebben de Bard toch.
- Daar lijkt 't wel op.
:48:18
De onderdrukking, de trots.
:48:22
De pijn van versmade liefde,
de traagheid.
:48:26
De lompheid en de afwijzingen,
de verdienste van kwade opzet.
:48:32
En hij zoekt zelf de rust van de dood
met 'n naakte priem.
:48:37
Wie draagt deze lasten, wie kreunt
en zweet onder het leven ?
:48:43
Het is de dreiging van iets
na de dood...
:48:46
... dat onontdekte land
vanwaar geen reiziger terugkeert...
:48:51
... wat ons het kwade doet dragen,
en het onbekende versmaden.