:10:02
Ευχαριστώ το θεό...
:10:04
Εννοώ ευχαριστώ το θεό που ούτε εγώ
ουτε και εσύ πήγες!
:10:06
Εννοώ ότι ο ένας από εμάς δεν
εμφανίστηκε μόνος...
:10:08
διαφορετικά θα έιχε εξαπατηθεί.
:10:09
Ξέρω. Ξέρω.'Hμουν πολύ ανήσυχος με
αυτό.
:10:10
Πάντα αισθανόμουν απαίσια που δεν
ήμουν εκεί, αλλά δεν μπορούσα!
:10:13
Ξέρεις η γιαγιά μου πέθανε λίγες μέρες
πριν!
:10:15
Και έγινε η κηδεία την ημέρα εκείνη.
:10:16
16 Δεκεμβρίου!
:10:18
Πέθανε στη Βουδαπέστη;
:10:18
Ναι το θυμάμαι αυτό;
:10:20
Θυμάμαι τα πάντα.
:10:21
Φυσικά δεν ήταν στο βιβλίο σου.
:10:22
'Hμουν έτοιμος να πετάξω για τη
Βιέννη, το ξέρεις
:10:26
Και ακούσαμε για εκείνη
:10:28
και φυσικά πένθισα γι αυτήν όπως στους
γονείς μου
:10:31
Λυπάμαι που το ακούω αυτό.
:10:32
Tο ξέρω
:10:34
Δεν είμαστε εκεί...
:10:37
Γιατί; 21900:10:38,197... >
00:10:39,392 Γιατί δεν ήσουν εκεί;
:10:39
Θα το είχα κάνει αν μπορούσα
:10:41
Εκανα σχέδια...
:10:43
Καλύτεα νε έχεις πειστικό λόγο
:10:45
Tι;
:10:49
Ω, όχι.
:10:51
Οχι
:10:53
Oχι, είναι απαίσιο;
:10:56
Tο ξέρω γελάω αλλά δεν το εννοώ!
:10:58
Mε μισείς; Θα πρέπει να σταματήσεις να
με μισείς.
:11:00
Mε μισούσες όλο αυτό τον καιρό;
:11:01
Tο έκανες!
:11:02
- Όχι είναι απαίσιο... - Ναι το έκανες.
:11:04
Aλλά δεν μπορείς να με μισείς για αυτό,
σωστά;
:11:05
- Εννοώ ι γιαγιά μου... - Δεσε μισώ,
σωστά;
:11:08
Έλα εδώ
:11:09
Tα έβγαλα όλα από το μυαλό μου,
:11:12
και τότε η ζωή μου πήρε άλλη μορφή,
:11:14
αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα.
:11:15
Όχι, δεν μπορείς να το λες αυτό... 'Oχι
αστειεύομαι.
:11:16
Δεν μπορώ να το πιστέψω... έπρεπε να
ήσουν τόσο θυμωμένη μαζί μου
:11:20
Λυπάμαι, πραγματικά ήθελα να ήμουν
εκεί,
:11:22
Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στον
κόσμο! Στο ορκίζομαι...
:11:23
Ειλικρινά, στο ορκίζομαι...
:11:24
Δεν μπορεί να είσαι θυμωμένος... η
γιαγιά μου
:11:26
Ξέρω, ξέρω...
:11:27
Ειλικρινά πίστεψα ότι κάτι είχε συμβεί
:11:30
'Hμουν οριστικά διαλυμένη αλλά...
:11:32
Hμουν θυμωμένη γιατί δεν είχαμε
ανταλλάξει τηλέφωνα
:11:35
ή κάποια πληροφορία
:11:37
'Hταν πολύ χαζό να μην κρατήσουμε
καμία επαφή.
:11:38
- Ποτέ δεν έμαθα το επιθετό σου - Tο
ξέρω, το ξέρω...
:11:41
Νομίζω και οι δυο φοβόμασταν ότι σαν
αρχίζαμε να γράφουμε
:11:43
και να τηλεφωνιόμαστε ότι...
:11:45
Σιγά σιγά θα φθιρώταν η σχέση μας.
:11:46
- Tελικά δεν ήταν μια σιγανή φθορά. -
όχι, σίγουρα δεν ήταν
:11:50
Θα θέλαμε να περισώσουμε ότι δεν
μπορούμε
:11:51
- Ποιο θα ήταν το αστειο αν συνέχιζε... -
Ναι, καλή ιδέα...
:11:55
ωαι,
:11:56
Λοιπόν...
:11:59
Πόσο καιρό ήσουν στη Βιέννη;