:48:02
Smáatriðunum.
:48:04
Ég geri þetta
líka við fólk.
:48:07
Ég sé eitthvað einstakt
við hverja manneskju
:48:10
sem hreyfir við mér
og ég sakna ávallt.
:48:14
Það kemur aldrei
maður í manns stað
:48:17
því hver manneskja
er einstök og sérstök.
:48:23
Ég man að það var rautt
í skegginu á þér.
:48:27
Sólin lýsti það upp
:48:30
morguninn áður
en þú fórst.
:48:34
Ég man eftir því
og ég sakna þess.
:48:38
Er það ekki klikkun?
:48:40
Nú veit ég það. Veistu hvers
vegna ég skrifaði þessa bók?
:48:44
Hvers vegna?
- Svo þú gætir komið á upplestur í París
:48:47
og ég gæti spurt:
"Hvar í fjandanum varstu?"
:48:52
Hélstu að ég
yrði hér í dag?
:48:54
Mér er alvara.
Ég skrifaði bókina til að finna þig.
:48:59
Það er ekki satt
en þetta var fallega sagt.
:49:02
Ég held að það sé satt.
:49:03
Hverjar voru líkarnir á því
að við hittumst aftur?
:49:07
Eftir þennan desemberdag
var það mjög ólíklegt.
:49:10
En við erum ekki til
í raun og veru.
:49:13
Við erum persónur
í draumi gömlu konunnar.
:49:16
Hún hugsaði um æskuna.
:49:19
Við urðum að hittast aftur.
:49:21
Guð minn góður, hvers vegna
komstu ekki til Vínarborgar?
:49:26
Ég sagði þér það.
- Ég veit ástæðuna.
:49:30
Ég vildi bara
að þú hefðir komið.
:49:32
Líf okkar hefði
verið allt öðruvísi.
:49:35
Heldurðu það?
:49:37
Já, reyndar.
:49:39
Kannski hefðum við hatað
hvort annað á endanum.
:49:42
Eins og við hötum
hvort annað núna?
:49:46
Kannski getum við bara
verið saman skamma stund
:49:51
og gengið um evrópskar
borgir í góðu veðri.
:49:55
Hvers vegna skiptumst við
ekki á símanúmerum?