:41:03
Побрзај, побрзај... Во
кој треба да влезиме...?
:41:07
Вероватно во зелениот. -Фала ти!
:41:09
Г-не, извинете.Дали ќе ми
кажите кој воз оди за Берлин?
:41:13
Овој лево. -Благодарам.
:41:54
Што? -Ништо.
:41:58
Зошто мислам дека тоа не ми се допаѓа?
:42:00
Сепак си мислел на мене,
а? -Престани со тоа.
:42:03
Немам размислувано на тебе,
ок? Ни малку ни спротивно.
:42:07
А тогаш зошто се качи на
воз во Берлин со мене?
:42:13
ОК, знаеш што? Во право си.
Чудно ме привлекуваат оние
:42:16
што бегаат. Тоа е како
зависност, всушност.
:42:18
Јас бев во програма некое време
каде поминував време со тотално
:42:20
останати дома, но... повторно
ќе размислам за тоа.
:42:24
Никој не те примора да дојдеш со мене.
:42:26
Не сакам да ти бидам бебиситерка.
:42:29
Што?
:42:31
За што е таа умна насмевка?
Мислиш дека не можам да се
:42:34
грижам самата за себе? -Не,
не... тоа е само заради тоа
:42:36
што ги поминав последните
15 часа заедно а морав да те
:42:38
спасувам некаде одолу 15
пати, и колку само да се
:42:40
знае, тоа е по еднаш на секој
час. Мислам, како е возможно да
:42:43
помислам дека ти можеш да се
грижиш самата за себе, тоа е глупаво.
:42:45
Господе, дали ќе престанеш
со тоа? Не ми си потребен!
:42:49
Жал ми е и всушност ако тоа го мислиш
за мене зошто само не си отидеш?
:42:52
Сериозно! Оди! Збогум!
:42:56
Не ми си потребен.