:09:10
Дојдовме брзо.
- Секако.
:09:12
Не ми одговоривте на
прашањето.
:09:16
Сакате ли да го работите
тоа што го работите?
:09:19
Да.
:09:23
Но, не денеска?
:09:25
Не, сакам. Само, не можам
да дочекам.
:09:30
Сакам да бидам во
судницата,
:09:32
истовремено добивам чудно
чувство
:09:35
секоја ноќ пред случајот.
:09:39
Чудно чувство, какво?
:09:53
Мислам дека ќе изгубам,
:09:55
дека случајот “смрди“, дека моите
докази не се доволно убедливи,
:09:58
дека не сум доволно
подготвена
:09:59
и дека луѓето ќе мислат
дека не знам што правам,
:10:01
дека си играм сите овие
години.
:10:03
Дека го претставувам одделението
за правосудство
:10:05
и дека мојот воведен говор ќе доживее
неуспех во најважниот момент,
:10:09
и сите ќе ми се смеат.
:10:15
Потоа плачам.
:10:16
Не повраќам,
многу луѓе повраќаат.
:10:19
Јас имам добар желудник.
:10:21
Потоа се соземам,
:10:23
повторно го пишувам мојот
воведен говор,
:10:25
ги прегледувам моите докази
:10:27
и тоа го правам во преостанатиот
дел од ноќта.
:10:29
Тоа е мојата рутина.
:10:34
Кога ќе се пробуди утрото,
се е во ред.
:10:38
Потребен ви е годишен
одмор.
:10:39
Штотуку го имав во ова
возење.
:10:42
Не, не мислев во таксито,
:10:43
морате да си ја разбистрите
главата.
:10:44
Да ги доведете овците на број...
:10:48
Кога вие последен пат
сте земале одмор?
:10:50
Секој момент јас сум
на одмор.
:10:51
Колку често?
:10:52
Десетина пати на ден,
на моето најубаво место.
:10:57
Малдивските острови.