:19:01
je vrijheid wordt niet in vraag gesteld.
Integendeel.
:19:05
Ik wou je om je onafhankelijkheid.
- Erg geruststellend.
:19:09
Neem me niet kwalijk.
:19:11
Ja, schat.
:19:14
Ja, natuurlijk.
- Karine?
:19:17
Niemand. Ik wou van hem af.
- Je hebt hem goed liggen.
:19:21
Die kerels hebben het niet door.
:19:23
'Kamermuziek' was toch mijn slechtste boek.
- Overdrijf niet zo.
:19:30
Het is altijd het simpele dat verkoopt.
Juist zoals bij jou.
:19:40
Wie is dat meisje? Ik ken haar.
:19:42
Dat knap ding met die idioot,
François Galland.
:19:46
Geen idee. Ze ziet er leuk uit.
:19:49
Ik dacht dat het zou terugkomen,
dat ik kon schrijven.
:19:52
Maar nee hoor. Wat heb je aan miserie?
- Zie je haar morgen?
:19:57
Ik zie het kind bij mijn schoonouders.
Karine komt misschien niet. Kom op.
:20:08
Ik wilde gewoon zeggen
dat ik je graag in de show zou hebben.
:20:13
Ik zal het jou niet eens vragen.
:20:15
Niet meer, maar ik blijf hopen.
:20:18
Alleszins, ik vond het een knappe roman.
:20:21
Hij pakte me. Een belangrijk boek...
:20:23
Ik vertrek.
- Wacht.
:20:25
Sorry, ik moet gaan.
:20:27
Ik wilde je zeggen dat je roman geweldig
was, ik las hem in één ruk uit.
:20:33
Dit is Stella.
- Aangenaam. Bedankt.
:20:42
Ja, ik ben hier.
:20:47
Hoe gaat het?
- En met jou? Was het leuk?
:20:52
Het was niet zo interessant.
:20:54
Ik haat dergelijke dingen. Allemaal nep.
:20:57
Étienne is nog altijd verdrietig.
Depressief. Hij geraakt niet over haar.