:55:01
De periode tussen de lente en vroege zomer
bleek een gelukkige tijd voor Grace.
:55:06
Martha luidde de uren en
dirigeerde haar zo de dag door.
:55:09
Zodat ze de ogen voor McKay kon zijn,
een moeder voor Ben,
:55:15
een vriendin voor Vera en hersens voor Bill.
:55:29
Op een dag ging Grace zelf op de pedalen
trappen om Martha ertoe te bewegen...
:55:36
een paar echte noten te spelen,
alleen om de blaasbalg te legen...
:55:39
zodat die niet onder druk bleef staan
en zodoende zou beschadigen.
:55:43
En zo gingen ze er zwijgend mee akkoord
dat indien Grace op de pedalen drukte,
:55:49
Martha kon spelen zonder schuldgevoel.
:55:56
Tegen Tom's vader, de oude dokter, die
elke dag dacht dat hij een nieuwe kwaal had...
:56:01
en daardoor steeds meer hechtte aan de
eenvoudige testjes van zijn medische opleiding,
:56:06
moest ze onverbiddelijk zeggen dat
er niets met hem aan de hand was.
:56:14
En nu het stadje had besloten dat
iedereen naar vermogen moest betalen,
:56:18
ontving ze loon. Niet veel, maar genoeg
voor het eerste porseleinen beeldje...
:56:24
van het rijtje van zeven, dat stof stond
te verzamelen in de etalage van de winkel.
:56:30
En ze verbeeldde zich dat ze ze
uiteindelijk allemaal zou kunnen kopen.
:56:38
De albasten handen veranderden langzaam
in een typisch paar plattelandshanden.
:56:47
En drie weken later betrok ze een woning,
door Tom en Ben in het geheim opgeknapt.
:56:53
Het was de oude molen, die ooit de
ertsvergruizer van het stadje had geherbergd,
:56:58
maar waarvan alleen het zware
vliegwiel was overgebleven.