1:11:01
En je noemt mij koppig?
1:11:03
Weet je zeker dat je me niet wilt dwingen
mee terug te gaan en te worden als jij?
1:11:08
Als het mogelijk was om je te dwingen,
maar dat zal natuurlijk nooit gebeuren.
1:11:14
Je bent meer dan welkom thuis
om mijn dochter weer te worden.
1:11:22
En als je dat deed wil ik zelfs mijn macht
en verantwoordelijkheid met je delen.
1:11:32
Niet dat het jou iets kan schelen.
1:11:35
Wat is het dan?
1:11:37
Wat is het?
Wat aan mij bevalt je niet?
1:11:40
Een woord dat jij zei, heeft mij geprikkeld.
1:11:42
Je noemde mij arrogant.
1:11:45
Om te plunderen, als ware dat een
godgegeven recht. Dat is arrogant, vader.
1:11:48
Dat is precies wat me niet bevalt aan jou.
1:11:52
Jij bent degene die arrogant is.
1:11:53
Ben je gekomen om dat te vertellen?
1:11:59
Ik ben niet degene die oordeelt, vader.
Dat ben jij.
1:12:03
Jij oordeelt niet,
omdat je met hen sympathiseert.
1:12:08
Een slechte jeugd, en een moord
is toch niet noodzakelijkerwijs een moord?
1:12:15
Je kunt enkel omstandigheden
de schuld geven.
1:12:17
Verkrachters en moordenaars
mogen volgens jou slachtoffers zijn,
1:12:22
maar ik noem ze honden.
1:12:25
En als ze hun eigen braaksel oplikken,
kun je ze alleen stoppen met de zweep.
1:12:29
Maar honden volgen slechts hun eigen aard.
1:12:31
Waarom zouden we hen dan niet vergeven?
1:12:34
Honden kun je veel nuttige dingen leren,
1:12:37
maar niet als we hen telkens vergeven
wanneer ze hun eigen aard volgen.
1:12:53
Dus ik ben arrogant. Ik ben arrogant
omdat ik mensen vergeef?