:11:06
Vertu sæII, gamIi minn.
:11:22
BIessaðir, piItar.
:11:24
Segið mér aIIt. það er eins og þú sérð,
:11:27
dánarorsökin var faII.
:11:28
VéImennasmiðjan. Ég verð að fá
gjöf handa stráknum mínum.
:11:31
Nokkuð að sjá uppi?
-Ekkert.
:11:33
Hurðin var með
öryggisIæsingu innan frá.
:11:36
það er enginn vafi. Hann stökk.
:11:46
Við verðum að fara gætiIega.
Tökum máIið upp seinna.
:11:51
LögregIufuIItrúi.
:11:53
Ég heiti Lawrence Robertson.
:11:56
Ríkasti maður heims.
Ég sá þig í sjónvarpinu.
:12:00
Má bjóða þér kaffi?
-Takk. Er það ekki frítt?
:12:08
Ég efa að nokkur hafi séð þetta fyrir.
:12:10
Ég hefði átt að vita það.
Við höfðum þekkst í 20 ár.
:12:14
AIfred var eiginIega upphafsmaður
véImenna. Hann samdi véImennaIögin.
:12:19
En bráðsnjaIIir menn þurfa víst
að gIíma við verstu djöfIana.
:12:24
Ef ég get eitthvað gert. . .
-Sætu?
:12:27
Hvað þá?
-Åttu sætu í kaffið?
:12:32
þú héIst að ég meinti að þú
værir sætur. Svo ríkur ertu ekki.
:12:35
það er sykur á borðinu.
:12:42
þegar Lanning féII héIt hann á. . .
:12:45
SýningarvéIinni.
:12:48
Af hverju heIdurðu
að hún hafi boðað mig?
:12:51
Ég héIt að þið hefðuð þekkst.
-Já.
:12:55
HeiImyndir eru forrituð svör
:12:58
sem eiga að hIjóma gáfuIega.