:29:01
Ze zijn... lastig.
:29:05
Je bedoeld: ontwerper?
:29:07
Ja.
:29:12
Waarom heb je hem vermoord?
:29:15
Ik heb Dr. Lanning niet vermoord.
:29:18
Wil je uitleggen waarom je jezelf
verborgen hield op de plaats delict?
:29:21
Ik was bang.
:29:24
Robots kennen geen angst.
:29:26
Ze voelen helemaal niets.
:29:28
Ze krijgen geen honger, slapen niet...
- Ik wel.
:29:32
Ik heb zelfs dromen gehad.
:29:35
Mensen hebben dromen.
:29:38
Zelfs een hond droomt, maar jij niet.
Jij bent slechts een machine.
:29:42
Een imitatie van het leven.
:29:45
Kan een robot een symfonie componeren? Of een
wit doek omtoveren in een prachtig kunstwerk?
:29:53
Kan jij dat?
:30:01
Ik denk dat je hem vermoord hebt omdat het
bijbrengen van emoties begon te escaleren.
:30:07
Ik heb hem niet vermoord.
:30:10
Maar emoties lijken me geen zinvolle
simulatie voor een robot.
:30:13
Ik heb hem niet vermoord.
:30:15
Ik wil het niet eens weten. Een broodrooster
of stofzuiger die emotioneel wordt.
:30:20
IK HEB HEM NIET VERMOORD!
:30:34
Die emotie heet woede.
Ooit woede ervaren?
:30:41
Antwoord, koektrommel!
- Mijn naam is Sonny.
:30:47
Dus jullie wordt al een naam gegeven?
:30:52
Heb je hem daarom vermoordt?
:30:55
Maakte hij je kwaad?
:30:57
Dr. Lanning heeft zichzelf gedood.
Ik weet niet waarom.