1:03:03
Het voelde alsofze me
iets probeerde te zeggen.
1:03:07
Ik beschouwde het als een teken.
1:03:09
Vanafdat moment, wist ik dat
ballroomdansen mijn leven zou worden.
1:03:20
Het was niet de droom die mijn
ouders voor me in gedachten hadden.
1:03:25
Waarom wou jij dansen?
1:03:28
Door jou.
1:03:32
Je keek vanuit het raam, daarboven.
1:03:37
Je ziet het vanaf de trein en...
1:03:40
...iedere avond na het werk,
keek ik naar jou, je gezicht.
1:03:48
Jij keek van buiten zoals
ik me van binnen voelde.
1:03:53
Ik keek ook naar jou.
1:03:55
Door het raam zag ik je
oefenen op het perron.
1:03:57
Nee!
1:04:03
Die avond dat ik al die dingen zei,
dacht ik dat ik je nooit meer zou zien.
1:04:12
Maar je bleef komen.
1:04:15
Ik wou het niet.
1:04:18
Als ik het niet zou doen, zouden
je beschuldigingen waar zijn.
1:04:23
Toen begon ik met dansen en vond het
eigenlijk heel leuk. Het maakte me blij.
1:04:26
Ja, dat is te zien.
1:04:28
Ik ben voor het eerst sinds lange
tijd ergens opgewonden over.
1:04:34
Jij niet?
-Opgewonden?
1:04:36
Over morgen. De wedstrijd.
1:04:39
Nee, ik ben versteend. Ik...
1:04:43
Ik vergeet alles. Ik kan geen voet
meer voor de ander zetten,...
1:04:46
...ik maak er een zootje van.
-Nee.
1:04:54
Geef me een uur.