:20:01
Kijk.
Een kerkhof.
:20:03
Ik ben nog niet dood.
:20:18
Nu leef ik weer.
:20:21
Tussen deze offergaven voor de doden
zit niks voor een baby.
:20:26
We redden ons wel.
:20:29
Ja, dat zal wel.
:20:31
Dat blijven mensen zeggen
tot ze zo eindigen als wij.
:20:35
Als we dat blijven zeggen,
ligt het kind straks onder zo'n steen.
:20:40
Kiyoko. Ze heeft een naam, hoor.
:20:42
Hoe dan ook, ze is zo lief.
En zo mooi.
:20:47
Maar luister, ik meen het serieus.
:20:50
Luister je?
:20:52
Als je echt om het kind geeft...
:20:56
zoek je iemand
die voor haar kan zorgen.
:20:59
Ik spreek uit ervaring.
:21:02
Dat hebben haar ouders zeker gezegd.
:21:04
Wat bedoel je? Ik zou een kind
niet in de steek laten.
:21:07
Doe niet zo stom.
:21:10
Nee. Je familie heeft jou
in de steek gelaten.
:21:14
Begin je weer?
Moet ik zitten luisteren...
:21:17
en me laten afzeiken
door een domme flikker?
:21:20
Wat doen we hier eigenlijk?
:21:24
Onze hersens ruïïneren.
:21:26
We zoeken op een kerkhof naar
overgebleven offergaven.
:21:29
En waarom?
Omdat we dakloos zijn.
:21:32
Hou op.
-Nee, dat doe ik niet.
:21:35
We zijn drie waardeloze schooiers...
:21:38
die niet eens voor zichzelf
kunnen zorgen.
:21:40
Kop dicht. Ik denk na.
:21:43
Ik hou m'n kop niet dicht.
:21:45
Er komt geen melk uit de tieten van
een ouwe nicht, hoe hard je ook denkt.
:21:50
Toe nou, Hana. Je weet
dat we dit niet kunnen doen.
:21:54
Dat denk jij.
:21:56
Zo gaat de hele familie eraan.