:37:02
Игор!
:37:05
да, господару!
:37:07
Зошто го мачиш?
:37:10
Тоа ми е работа.
-Запомни,
:37:14
прави им го тоа на другите.
-Пред тие мене.
:37:18
Господару...
-Сега, оди.
:37:22
Сите вие! Во дворецот
Франкенштајн!
:37:27
да, зошто пак да не се
обидеме?
:37:34
Како дојдовте овде?
-По море.
:37:37
Навистина? По море?
-да. -Јадранското? да.
:37:41
Каде да го најдам дракула?
-да... -Тој овде
:37:43
живееше пред 4 века.
Никој не знае
:37:46
каде е сега. Татко ми со
часови стоеше пред сликата,
:37:50
барајќи го леглото
на дракула.
:37:52
Затоа ли дојдовте?
-Можам да ти помогнам.
:37:55
Никој не може да ми
помогне. -Можам да се обидам.
:37:58
Можеш да умреш
обидувајќи се,
:37:59
како сите од моето
семејство. Можам и сама.
:38:02
Забележав. -Не нападнаа
дење, тоа никогаш
:38:05
не го прават и нема
да го повторат.
:38:09
Зошто нападнаа дење?
-За да ме фатат незаштитена.
:38:13
Очајни се за да ми го
докрајчат семејството.
:38:15
Зошто сега?
-Многу прашуваш.
:38:19
Обично поставувам две
прашања: со што си имаме работа
:38:21
и како да го убиеме.
-Татко ми цел живот
:38:24
бараше одговори.
:38:26
Шеташе низ кулите,
пребаруваше по семејните арџиви...
:38:29
Карл, започни од
кулата. -добро.
:38:31
Само сакам да го чувам
твоето семејство
:38:34
додека не загине
дракула. -А кој ќе го убие
:38:36
ако не јас? Кој е поџрабар
од мене?
:38:39
Ако бидеш сама, ќе немаш
помош од никого
:38:41
а и не гледаш во
темница.
:38:44
Ќе ловиме во зората...
:38:47
Ама заедно.
:38:54
За некои си
убиец,
:38:58
а за другите
светец.