Dear Wendy
vorige.
weergeven.
als.
volgende.

:33:04
We dragen ze als morele steun.
:33:08
Dat is het allerbelangrijkste.
:33:11
Dragen mag, ermee zwaaien niet.
Dat zou het allerergste zijn.

:33:17
Niemand twijfelde aan dat ergste.
:33:20
Waarom onze partners enkel ondergronds
konden vuren en niet in daglicht

:33:26
waardoor ze gewekt zouden worden.
:33:29
Want eenmaal gewekt kon niets hun drang
om te doden tegenhouden.

:33:34
Dat woord uitspreken was zo verboden,
dat we het 'liefhebben' noemden.

:33:39
En liefhebben mocht echt nooit gebeuren.
Want dat zou het einde van alles zijn.

:33:46
Duidelijk? Mooi.
:33:48
Ik ben Patrick Besant-Matthews.
:33:50
Ik ben forensisch patholoog,
gespecialiseerd in schotwonden.

:33:55
Vandaag bespreken we schotwonden
en hoe ze voorkomen in het lichaam.

:34:07
Misschien schoten ze van dichtbij.
Zo'n groot gat.

:34:10
Dat moet wel. Hoe kun je
anders zó precies schieten?

:34:18
Zie je dat? Zie je hoe snel
hij daar doorheen glijdt?

:34:23
Wat nu komt, vind ik het mooiste.
:34:27
Iemand schiet hem van dichtbij
in de borst met een legergeweer.

:34:33
Zo. Ik voelde niet veel meer
dan een klap.

:34:36
Eerst sneden ze zichzelf
en daarna bonden ze hun testikels af.

:34:42
De pijn maakte hen sterker.
:34:46
Ze hielden zich schuil in het bos.
:34:49
Ze renden naar de Amerikanen wanneer
de pijn te erg werd en hakten hun hoofd af.

:34:54
Deze strijders waren praktisch onhoudbaar.
:34:58
Dat zijn hun testikels, dat de penis
en dat de eikel. Susan, ogen dicht.


vorige.
volgende.