1:49:02
Met zo'n zware last op
haar schouders. Een kind.
1:49:08
Totdat ze niet meer kan.
1:49:11
Jij hebt m'n dochter vermoord.
1:49:16
Jij zwijgt en jij blijft zwijgen.
1:49:21
Jij hebt mijn kindje...
1:49:24
Jij hebt mijn kindje...
1:49:29
Jij hebt mijn kindje vermoord.
1:49:31
En jij leeft nog.
1:49:37
Jij ook.
1:49:41
Wat is het verschil nog tussen ons?
1:50:08
Bedankt.
1:50:11
Gaat het?
- Ja.
1:50:18
Dat zal ik nooit snappen.
1:50:21
Jij was de perfecte vader.
Waarom zei ze niks tegen jou?
1:50:26
Omdat ze een zelfstandig mens was.
1:50:29
Een persoon.
1:50:31
Kom op, een meisje van 14?
- Ze wilde mij er niet mee belasten.
1:50:36
Het was haar beslissing. Het was de
verkeerde, maar dat recht had ze wel.
1:50:42
Ik heb het ook nooit zo bekeken.
En ik moet ermee leren leven.
1:50:47
Maar weet je, Wes?
1:50:49
Mijn verdriet kan eindelijk beginnen.
1:50:55
Trouwens, ze heeft wel gepraat.