:29:01
...maar er is iet ongewoons aan Avelyn.
:29:04
Al zo lang ze het zich kan herinneren
zijn er dingen met haar gebeurt...
:29:07
...dingen die ze niet kan verklaren.
:29:09
Ik had gehoord over mensen die stukjes tijd misten...
:29:12
...hele stukken van hun leven waar ze
niet voor in kunnen staan.
:29:16
Onder hypnose ben ik er achter gekomen
dat ik meer dan 20 keer ben ontvoerd.
:29:22
Alsjeblieft.
-Stil.
:29:24
De eerste keer was op mijn zesde.
:29:26
Ik was onderweg naar huis
van een picknick bij mijn grootouders.
:29:29
Het was donker en we verdwaalden
op een onverharde weg.
:29:33
Opa verloor de macht over het stuur
en we kwamen in een greppel terecht.
:29:36
Er was een verblindend wit licht...
:29:38
...maar de aliens waren niet
geïnteresseerd in mijn grootouders.
:29:43
Ze lieten me uit de auto zweven met behulp
van een of andere zwaartekrachtstraal.
:29:50
Oke.
Ik heb er genoeg van.
:29:52
Ik ga ijs halen.
Wil je ook wat?
:29:54
Nee bedankt.
-Ik herinner me dat ik op een tafel lag...
:29:57
...die koud, glad en glanzend was.
:30:00
De aliens gingen om me heen staan.
:30:02
Ze waren kaal met grote schuimachtige hoofden...
:30:06
...en kleine armpjes.
:30:07
Maar het ergste waren hun ogen.
:30:10
Ik kan ze alleen omschrijven als grote zwarte diamanten...
:30:14
...vloeibaar en geleiachtig.
:30:21
Beste Avelyn,
Je kent mij niet...
:30:30
...maar dat komt nog.
:30:39
We hebben een kaartje nodig
om uit dit kutstadje te vertrekken!
:30:44
Laat het me weten.
Ik verveel me dood.
:30:47
En verder?
:30:49
Je kunt maar beter komen.
Of anders.
:30:52
New York.
Je hebt echt mazzel!