1:13:02
Maar er was een ding dat ik niet
uit mijn hoofd kon zetten.
1:13:05
Mijn vrienden zeiden dat iedereen
die 60 jaar en ouder was
1:13:10
een volwassene was tijdens de oorlog
en er waarschijnlijk aan had deel genomen
1:13:14
dus maakten ze er een spel van om
die mensen op straat aan te spreken
1:13:18
en in het Hebreeuws te vragen: waar was jij
toen mijn familie verbrand werd in de kampen?
1:13:24
En ze begonnen te lachen en...
1:13:28
Wil je dit spel hier spelen?
1:13:30
Ik heb erover nagedacht, maar ik denk
1:13:34
dat alleen mensen ouder dan 80, 85
in het leger hebben kunnen gezeten.
1:13:37
Er leven er niet veel meer.
- Doe niet zo flauw. Probeer het eens!
1:13:44
Hoe oud denk je dat die man is?
1:13:51
Wat is dit?
- Je gelooft het niet...
1:13:55
maar ik ken die man. Hij
is een vriend van mijn ouders.
1:14:01
Ongelofelijk.
1:14:05
Hallo. - Hallo.
- Wat doe je hier?
1:14:07
Op jou letten. - Ik snap het niet.
Rustig maar. Stel me voor, dan ga ik.
1:14:12
Ik verblijf hier. Kamer 223.
1:14:16
Dat is Menachem, een vriend
van mijn moeder. Dit is Axel.
1:14:19
Leuk je te ontmoeten.
- Insgelijks.
1:14:22
Het is altijd leuk om zo een bekende
tegen te komen.
1:14:25
Houd je ons gezelschap?
1:14:27
Nee bedankt, ik ben onderweg.
Ik wilde alleen een sandwich.
1:14:30
Het was leuk je even te zien.
1:14:34
Dag.
1:14:41
Kleine wereld, he?
1:14:43
Ja. Dit gebeurt me altijd.
1:14:51
Dit is een Esther Ofarim
die ik mooi vind.