:57:36
Φαίνεσαι, αγχωμένος.
:57:38
Γιατί με φοβάσαι;
:57:46
Σε παρακαλώ, κάτσε.
:57:50
Δεν χρειάζεται, να είναι δυσάρεστο.
:57:55
Πάντα, μου άρεσε η παρέα σου.
:58:03
Τώρα γίνεσαι αγενής.
:58:06
Συγνώμη.
:58:16
Ο Βίκτορ είχε δύο κλειδιά.
Τι ξέρεις, γι'αυτά;
:58:22
Κλειδιά;
Δεν ξέρω για τίποτα κλειδιά.
:58:43
- Α ναι, τα κλειδιά.
- Ναι;
:58:49
Το ένα το είχε η κόρη του.
:58:59
Και το άλλο;