:11:26
Przepraszam, kim pani jest?
:11:29
Stenografką.
:11:30
Proszę więc zaczekać na zewnątrz.
:11:35
Dobrze, proszę pana.
:11:40
Na zewnątrz, proszę.
:11:43
Niech pan się nie spieszy.
:11:49
Zasiłek pogrzebowy i cała reszta.
Wszystko mam tutaj.
:11:54
Chcę użyć życia. Będę się bawił, póki mogę.
:11:58
Oto moje kredo, Kringelein:
Żyj krótko, ale wesoło.
:12:02
Żyj krótko, ale wesoło.
W moim przypadku to święta prawda.
:12:06
Wiem, że nie uzna pan tego
za impertynencję,
:12:08
ale byłoby panu przyjemniej,
:12:11
gdyby kupił pan nowe ubranie.
Zaczął, że tak powiem, od nowa.
:12:16
Nie sądziłem, że mam na to czas.
:12:20
Ale to miłe, że pan się zainteresował.
:12:24
- A więc jesteśmy przyjaciółmi.
- Przyjaciółmi, baronie?
:12:27
Dziękuję.
:12:28
- Pański pokój jest gotowy.
- Dziękuję.
:12:32
Mogę porozmawiać z panem baronem
zawsze, gdy się spotkamy?
:12:35
Oczywiście, Kringelein. Czemu nie?
:12:37
Nawet gdy będzie pan
z eleganckimi przyjaciółmi?
:12:42
- Nie mam przyjaciół, Kringelein.
- Mówił pan, że ja nim jestem.
:12:48
- Przyjacielem.
- Z Bogiem, Kringelein.
:12:52
Do zobaczenia.