:46:00
- To nie była nasza inicjatywa!
- Wasza!
:46:03
Panowie, widzę,
że narada już się rozpoczęła.
:46:06
- Cieszę się, że pan jest, sędzio Zinnowitz.
- Dzień dobry.
:46:10
- Bardzo dziękuję.
- Przepraszam.
:46:14
Cieszę się, że pan tu jest.
:46:18
Ci panowie są wzburzeni.
Czy mógłby pan, sędzio Zinnowitz,
:46:21
- wyjaśnić sytuację?
- Oczywiście.
:46:24
- Tutaj, u góry.
- Proszę mi to dać.
:46:26
Dziękuję.
:46:27
Panowie, sytuacja jest całkiem jasna.
:46:31
- A jak klarowna jest sprawa Manchesteru?
- Manchesteru?
:46:34
Czy mówił pan coś o Manchesterze,
panie Preysing?
:46:36
Nie. W tej chwili nie mogę powiedzieć
na ten temat nic wiążącego.
:46:40
Właśnie. Panowie, od 11 czerwca tego roku,
:46:45
kiedy rozpoczęły się
negocjacje w sprawie fuzji...
:46:47
Znów zaczynamy od początku.
:46:50
Gdy zwróciliście się do nas...
:46:52
- Nie my zwróciliśmy się do was.
- Przepraszam, zwróciliście się!
:46:55
Nie zwróciliśmy się.
:46:57
- Zwróciliście się!
- Proszę o spokój.
:47:01
Możesz wyobrazić sobie 100 dziewcząt
w szkole baletowej,
:47:03
z których każda myśli o zostaniu
najsłynniejszą tancerką świata?
:47:09
Wtedy byłam ambitna.
:47:12
Musztrowali nas jak żołnierzy.
Bez odpoczynku, bez wytchnienia.
:47:17
Byłam mała, szczupła,
ale twarda jak diament.
:47:22
I prędko stałam się sławna.
:47:28
Ale dlaczego ja ci to opowiadam?
:47:31
Wczoraj wieczorem jeszcze cię nie znałam.
:47:34
- Kim tak naprawdę jesteś?
- Słucham?
:47:39
Nie wiem nawet, jak się nazywasz.
:47:45
Jestem Felix Benvenuto
Frihern von Geigern.
:47:49
Moja matka mówi na mnie Flix.
:47:51
Nie. Flix.
:47:54
Jakie to słodkie.
:47:57
Co robisz w życiu?
Jakim jesteś człowiekiem?