1:23:02
Ik wil je man niet.
- Ze lacht me achter m'n rug uit.
1:23:05
Nee Delfina, midden in je gezicht.
- Fluisterende vrouwen.
1:23:10
Elke dag kwam ze bij hem langs.
En hij schreef brieven.
1:23:14
Hij is een onmens.
- Je weet niet wat je zegt.
1:23:17
Als Delfina dat zegt, is dat zo.
- Ze zijn krankzinnig, Maria. Allebei.
1:23:22
Het is een krankzinnige wereld
als m'n beste vriend en m'n vrouw...
1:23:27
Eduardo, we moeten bekennen.
- Hoor je dat? Ze wil bekennen.
1:23:32
We bekennen niets, niet hier en
niet nu. Jullie moeten geduld hebben.
1:23:37
Ik moet geduld hebben?
1:23:40
Rustig aan, hij kan wel afgaan.
Ik kan alles uitleggen.
1:23:44
Mr Acuna schreef niet aan Maria
Castro maar aan z'n dochter Maria...
1:23:51
als afscheidsbrief van mij.
- Van jou?
1:23:57
Hij heeft alle briefjes geschreven
en alle orchideeën gestuurd.
1:24:01
Ik begrijp het niet.
1:24:03
Namens een stille aanbidder.
- Is dat waar, Eduardo?
1:24:09
Dat was heel attent, papa.
1:24:12
Maar hoe ben jij
erbij betrokken geraakt?
1:24:16
Toen ik de orchideeën bezorgde,
trok jij je conclusies.
1:24:20
Je vader moest me wel laten optreden
als je aanbidder.
1:24:27
En waarom heb je jezelf
dan opgeofferd?
1:24:31
Lk wilde een contract...
- En zo beloonde hij je avances.
1:24:37
Later vond je dat het te ver ging,
dus schreef papa een afscheidsbrief.
1:24:46
Het spijt me dat dit u
in verlegenheid heeft gebracht.
1:24:49
Het lag ook aan mij. Ik wist
dat je vader die briefjes schreef.
1:24:58
Nu weet iedereen het.