1:17:01
Ik zou 't niet kunnen.
Heb ik je niet juist altijd geholpen ?
1:17:07
- Ja.
- Ja, wat ?
1:17:10
Ja, u hebt me altijd geholpen.
1:17:12
Zo is het. Vraag maar aan Biancarolli,
die jou niet wilde laten zingen.
1:17:18
Die wist niet hoeveel ik van je hou.
Nu wel.
1:17:22
Maar dat is verleden tijd.
Het gaat nu om jou en mij.
1:17:26
Nu mag je volop zingen,
maar alleen nog voor mij.
1:17:30
Dat wil je toch wel, lieveling ?
1:17:33
Natuurlijk.
Er staat een piano in de foyer.
1:17:36
- Daar kunt u spelen en zal ik zingen.
- Je begrijpt het niet.
1:17:41
We kunnen nooit meer terug daarheen.
1:17:44
Ik heb die kroonluchter laten vallen.
Voor jou, Christine.
1:17:49
Ik had ze gewaarschuwd voor dood
en verderf als ze je niet lieten zingen.
1:18:14
Kijk. Had ik niet gezegd
hoe mooi het was ?
1:18:18
Je wist niet
dat we ons eigen meer hadden.
1:18:25
Ze hebben je tegen me opgezet.
Daarom ben je bang.
1:18:30
Kijk dan naar je meer. Het is hier fijn,
als je aan het donker gewend bent.
1:18:36
De duisternis is ook fijn.
Zo zacht en vreedzaam.
1:18:40
Hij geeft rust, en verlicht het lijden.
1:18:43
We zijn pal onder de Opéra.
De muziek daalt hier neer.
1:18:48
Zonder het lijden
blijft er schoonheid over.
1:18:51
Het leven hier is een wederopstanding.
1:18:55
Dit is niet zomaar een optreden.
Het lot van de Opéra staat op 't spel.