:41:00
Gerhard.
:41:01
Dat hij overal hakenkruizen tekent.
:41:08
Ik breek z'n arm.
- De Gestapo is opgeheven.
:41:11
Je krijgt niks te eten, jochie.
Ik sluit hem op in een donkere kamer.
:41:15
Stop hem toch meteen in de gaskamer.
:41:17
Ja, kapitein.
:41:18
De concentratiekampen zijn opgeheven.
:41:21
Breng hem naar een G YA,
een van onze Duitse jeugdcentra.
:41:25
Wat hij nodig heeft, is honkbal
en wat minder geklak met z'n hakken.
:41:28
Hier is het.
Vraag naar sergeant Breen.
:41:30
Ja, kapitein.
:41:33
Ik bedoel: Dank u wel.
:41:38
Kom, kereltje.
:41:47
Kapitein, u wordt in kamer 112 verwacht.
- Wie is daar?
:41:50
Die congresdame, hoe ze ook heet.
:41:52
Wil ze mij spreken?
- U, ja.
:41:54
Nu?
- Nu. Ze klokt als een hen.
:41:56
Gaat u maar gauw voor ze een ei legt.
:42:15
Kapitein Pringle present.
:42:19
Hoe spel je Lorelei?
:42:22
le of ei aan het einde?
:42:24
Ei.
:42:30
M'n vertrouwen
in het leger is diep geschaad.
:42:34
Echt?
- Ik kan niemand in uniform vertrouwen.
:42:37
Kom nou...
:42:39
Met één uitzondering. U.
:42:42
Dank u wel.
:42:43
Ik vertrouw u
omdat u ook uit lowa komt.
:42:46
Dat geldt ook voor mij.
- Bovendien werkt u hard.
:42:49
Misschien zelfs te hard. U ziet er moe uit.
:42:52
Ik hoopte dat dat niet te zien was.
:42:55
Dat is inkt.
:42:58
U heeft gelijk.
:42:59
Ik heb uw hulp nodig.