1:41:03
Το γεροντότερο στρείδι τον
κοίταξε, μα δεν έβγαλε μιλιά.
1:41:10
Εννοούσε πως δεν ήθελε
απ' τα υπόλοιπα να φύγει.
1:41:15
Μα τέσσερα νεαρά στρείδια
βιάστηκαν να δεχτούν...
1:41:19
Χτενίστηκαν, πλύθηκαν,
έβαλαν καθαρά παπούτσια...
1:41:23
Κι αυτό ήταν παράξενο.
-Γιατί;
1:41:26
Επειδή δεν είχαν πόδια.
1:41:30
'Ηρθε η ώρα...
-Είπε ο θαλάσσιος ελέφαντας.
1:41:33
Για παπούτσια θα μιλήσουμε,
καράβια και κερί...
1:41:39
Για λάχανα και βασιλείς...
1:41:44
Γιατί καίει η θάλασσα...
1:41:48
Κι αν τα γουρούνια
έχουν φτερά...
1:41:53
Τα στρείδια φώναξαν...
1:41:55
Σταθείτε,
πριν κουβεντιάσουμε...
1:41:57
λαχανιάσαμε,
επειδή είμαστε χοντρά...
1:42:01
Δε βιαζόμαστε.
-Ευχαριστούμε πολύ.
1:42:06
Μια φέτα ψωμί
χρειαζόμαστε.
1:42:09
Πιπέρι και ξίδι πάνε πολύ...
1:42:14
Αν είστε έτοιμα,
ας αρχίσει το φαϊ.
1:42:20
Μη φάτε εμάς!
Γινόμαστε μπλε!
1:42:25
Μετά από τέτοια καλοσύνη,
δεν είναι σωστό πράγμα!
1:42:31
'Ηταν πολύ ευγενικό
να έρθετε.
1:42:34
Δώσ' μου κι άλλη φέτα,
φίλε μου...
1:42:38
Μακάρι να μην ήσουν κουφός,
δυο φορές σου το 'πα.
1:42:45
Είναι ντροπή, παραδέχομαι,
να τα κοροϊδέψουμε έτσι...
1:42:51
Τα φέραμε τόσο μακριά,
τα αναγκάσαμε να τρέξουν...
1:42:57
Κοίτα δω!
Το βούτυρο είναι παχύ!