1:43:03
Δακρύζω για σας, αλήθεια...
1:43:08
Σας συμπονώ βαθιά.
1:43:13
Με δάκρυα κι αναστεναγμούς
έβγαλε τα μεγαλύτερα...
1:43:17
ενώ κρατούσε το μαντίλι του
μπροστά στα κλαμένα μάτια...
1:43:21
Στρείδια, παραδέχομαι...
1:43:24
πως κάνατε καλή βόλτα.
1:43:26
Ας γυρίσουμε πάλι πίσω!
1:43:29
Αλλά δεν ακούστηκε απάντηση.
1:43:32
Κι αυτό ήταν παράξενο...
-Τα είχαν φάει όλα.
1:43:40
Θαλάσσιε ελέφαντα,
τα δάκρυά σου είναι ψεύτικα...
1:43:45
Λιγουρεύεσαι στρείδια
όπως τα παιδιά τη μαρμελάδα.
1:43:56
Ποια είναι η ετυμηγορία;
1:43:59
Συμπαθώ το θαλάσσιο ελέφα-
ντα, επειδή τα λυπήθηκε.
1:44:04
Μα έφαγε περισσότερα
απ' το μαραγκό.
1:44:08
Τότε, συμπαθώ πιο πολύ
το μαραγκό...
1:44:11
αν δεν έφαγε τόσα στρείδια
όσα ο θαλάσσιος ελέφαντας.
1:44:15
'Εφαγε όσα μπορούσε.
1:44:16
Τότε, κι οι δύο
είναι κακοί τύποι.
1:44:29
Λιοντάρι ή τίγρη είναι;
-Χειρότερο!
1:44:33
Τι είναι αυτό;
-Ροχαλίζει ο Κόκκινος Ρήγας.
1:44:37
Είναι ο τεμπέλης αδελφός
του Ρήγα Κούπα.
1:44:40
Κάθε οικογένεια έχει έναν.
-Εμείς έχουμε δύο.
1:44:44
Πάμε να δούμε.