:38:01
:38:01
Ακόμα πιο τρομαχτική
κι απ'τον ίδιο το φόνο ήταν...
:38:04
:38:04
...η φριχτή σκέψη πως
αν το είχες κάνει...
:38:07
:38:07
...θα χωρίζαμε.
Ίσως για πάντα.
:38:11
:38:11
Δε θα το υπέφερα.
:38:13
:38:13
Δε θα το άντεχα.
:38:15
:38:27
Με περιμένει ο αστυνόμος Τέρλεϊ.
Γκάι Χέινς.
:38:30
:38:30
Ένα λεπτό, κ. Χέινς.
:38:32
:38:42
Περάστε, παρακαλώ.
:38:44
:38:49
Καλοσύνη σας που σπεύσατε.
:38:52
:38:52
Ο υπαστυνόμος Κάμπελ.
:38:54
:38:54
-Δεν κάθεστε;
-Ευχαριστώ, κύριε.
:38:56
:38:56
Ξέρω ότι είστε πολυάσχολος,
δε θα σας κρατήσουμε πολύ.
:39:00
:39:01
Ήδη μας είπατε πού ήσαστε
χθες το βράδυ.
:39:05
:39:05
Βρήκαμε τον άντρα
τού τρένου.
:39:08
:39:08
-Τον είδα απ'έξω.
-Παρακαλώ, περάστε.
:39:10
:39:16
Καθηγητά Κόλινς, ο κύριος Χέινς.
:39:18
:39:19
Γνωριστήκατε στο τρένο
χθες το βράδυ.
:39:20
:39:23
Συγνώμη, αλλά δε θυμάμαι
να γνώρισα τον κύριο.
:39:26
:39:28
Δυστυχώς θυμάμαι πολύ λίγα
απ'το ταξίδι μου.
:39:31
:39:32
Είχαμε μια γιορτούλα,
βλέπετε.
:39:34
:39:35
Μα καθόμασταν αντικρυστά...
:39:38
:39:38
...στο σαλόνι του τρένου.
:39:40
:39:40
Τραγουδούσατε ένα τραγούδι
για μια γίδα.
:39:42
:39:42
Γίδα;
:39:43
:39:43
Και μαθηματικά.
Λέγατε για μια ομιλία σας.
:39:46
:39:46
Αλήθεια;
:39:48
:39:49
Λυπάμαι, κύριε Χέινς.
:39:51
:39:51
Σίγουρα το γιόρταζα.
:39:53
:39:57
Είναι τόσο σημαντικό να με θυμηθεί
ο καθηγητής Κόλινς;