:04:01
De kans is groot dat ik terugkom.
- Laat het me weten. Ik zal duimen.
:04:06
Doe ik. Bedankt en tot ziens.
:04:44
Wie was dat?
- Papa, ik hoorde je niet.
:04:49
Weet je wie ik net dacht te zien?
Kleine Sheba.
:04:52
Maar het was gewoon een grijs hondje.
:04:55
Wie was er net boven?
- Een heel aardig meisje.
:05:00
Ze heet Marie Buckholder.
:05:02
Ze studeert aan de universiteit.
:05:05
Steeds als ik een hondje zie,
denk ik dat het Sheba is.
:05:09
Wat wilde Miss Buckholder?
- Ze kwam de slaapkamer bekijken.
:05:14
Ik had de universiteit gebeld.
:05:16
Weet je nog?
Zes dollar is tenslotte niet niks.
:05:21
Hoe kom je erbij?
- Veel mensen verhuren kamers.
:05:26
Niet de Delaneys.
:05:29
Ik wilde je niet boos maken,
ik dacht alleen...
:05:35
Ik wil hier niemand hebben.
- Ben je kwaad op me?
:05:38
Het is niet meer zoals vroeger.
:05:40
Niemand ziet je dronken worden,
omdat je niet meer drinkt.
:05:45
Als ik denk aan hoe je was...
Altijd drinken en ruzie maken.
:05:50
Alsjeblieft, schat.
- Het spijt me, papa.
:05:55
Probeer 't te begrijpen.
Ik weet dat ik nu in orde ben.
:05:59
Ik weet dat ik me nu kan beheersen.
Dat is genoeg.