:40:00
Kochanie, co było, to było.
:40:03
Na pewno czujesz żal na myśl,
:40:05
że musiałeś zrezygnować ze studiów,
aby utrzymać żonę.
:40:10
Mógłbyś dzisiaj być
prawdziwym doktorem medycyny.
:40:17
- Marie, nie pozwól mi czekać.
- Mam wziąć płaszcz?
:40:20
Nie, masz mnie.
:40:37
Jeśli by żyła,
byłaby w wieku Marie.
:40:41
Patrzylibyśmy, jak chodzi na randki.
:40:45
Trzeba zapomnieć o przeszłości
i żyć teraźniejszością.
:40:49
Wszyscy popełniamy w życiu błędy.
:40:52
Kiedy rodzina zostawiła mi
w spadku majątek,
:40:55
mogłem wrócić na uniwersytet.
Zamiast tego wszystko przepiłem.
:40:59
Mogliśmy mieć ładny dom,
przyjaciół, wygody.
:41:04
Mogliśmy nawet adoptować,
skoro nie mogłaś mieć więcej dzieci.
:41:09
Ale nie mamy nic z tych rzeczy.
I co z tego?
:41:12
Musimy jakoś żyć, prawda?
:41:15
Nie mogę się poddać tylko dlatego,
że popełniłem kilka błędów.
:41:20
Tak, oczywiście. Wiem.
:41:28
Powinienem przygotować się do wyjścia.
:41:32
Odprowadzę cię do rogu, tatuśku.
:41:37
Ed Anderson po mnie przyjedzie.
:41:39
Późno dziś wrócisz?
:41:41
Nie wiem. Soboty w szpitalu
są zwykle ciężkie. Nie czekaj na mnie.
:41:55
- Trzymaj się.
- Cześć, Doc.