:31:03
Het spijt me heel erg.
:31:05
Het is een levend wezen. Het leeft.
- Dat weet ik.
:31:10
Ze voelen pijn, echt pijn.
- Een bloem ?
:31:14
Een bloem is gevoeliger
dan de meeste mensen.
:31:19
Het spijt me, dat wist ik niet.
:31:22
Het is goed.
:31:26
De meeste mensen weten het niet.
:31:30
Dank u dat u het me vertelt.
- Dit gebeurt nooit meer, hé ?
:31:41
Het spijt me.
:32:03
Hoe gaat het ?
:32:06
Langzaam.
- Weet je al iets over Iris ?
:32:10
Niks. Ik heb alle vermisten door-
genomen. Er moet een patroon zijn.
:32:17
Dat hoeft niet.
- Wat wil je daarmee zeggen ?
:32:20
Ik wil je niet ontmoedigen, maar
misschien is ze gewoon pleite.
:32:24
Jullie waren dik met elkaar. Logisch
dat je je hecht aan je partner.
:32:30
Maar...
- Maar ze was anders, dat weten we.
:32:34
Ze deed niet leuk mee
met de jongens, bedoel je.
:32:39
Ik sta aan jouw kant, dat weet je.
:32:44
Ik ben niet boos op jou, maar op me-
zelf. Ik vind m'n eigen partner niet.
:32:50
Wat ben ik dan voor smeris ?
- Je bent een hele goeie smeris.