:11:09
Heb je de brief bij je?
:11:12
- Van m'n vader.
- Sorry, vergeten.
:11:15
- Hij ligt nog op het hoofdkwartier.
- Geeft niet.
:11:19
Alleen heeft hij de laatste tijd
niet vaak geschreven...
:11:23
De rechter had 't druk
met de verkiezingen.
:11:26
Dat zal best.
:11:28
Maar ik denk dat hij trots zou zijn
als hij me nu kon zien.
:11:32
Zeker. Commandant bij de infanterie.
:11:35
Reken maar, ja.
:11:37
- En als die eervolle vermelding er is...
- O ja, de eervolle vermelding.
:11:43
Dat maakt al die keren goed dat ik hem
teleurgesteld heb. Snap je?
:11:48
Pardon.
:11:51
Ik zat te denken, Clyde.
:11:54
Misschien hou ik het geheim.
:11:56
Als ik dan thuiskom,
dan loop ik naar hem toe,
:12:00
steek m'n hand uit, en als hij dan kijkt...
:12:06
- Zo kun je het doen.
- Dan is hij apetrots.
:12:09
Zeker. En ik zal die vermelding
voor je aanvragen.
:12:13
Maar je moet geduld hebben.
:12:15
- Zeker.
- Daar gaat tijd in zitten.
:12:17
Op het juiste moment
zorg ik dat ie erdoor komt.
:12:22
- Zal ik jou 's wat zeggen?
- Nou?
:12:24
Als we thuiskomen,
:12:27
blijf ik je gewoon "kolonel" noemen.
:12:33
Wat zeg je me daarvan?
:12:38
Dat zie ik wel zitten.
:12:42
Bij ons in de staat
heb je niet zoveel heuse kolonels.
:12:48
Ik weet hoe ik Cooney
uit de compagnie krijg.
:12:52
Dat kun je vergeten.
:12:54
- Luister je niet eens?
- Waarom zou ik?
:12:57
Je weet dat Bartlett de politiek in wil.
Cooney's pa heeft ze in z'n zak.