1:17:00
Dan zal ik het je zeggen.
1:17:02
Zij kan blijven, maar ik vertrek.
Voorgoed.
1:17:08
Vergeet je dan hoe gelukkig we
onlangs nog waren ?
1:17:11
Nee, ik vergeet niets.
1:17:14
Maar wij beiden blijken niet lang
gelukkig te mogen zijn.
1:17:19
Dat is ons noodlot.
1:17:45
Zijn de schoenen gepakt ?
- Nee, gravin.
1:17:47
Vooruit dan.
- Moet dit ook mee ?
1:17:50
Ja, dat moet ook mee.
En het roze ook.
1:17:54
Je bent dus naar Wenen gekomen
om te ruziën ?
1:17:59
Nee, Sophie. Alleen om te praten.
1:18:04
Gewoon om te praten.
Van moeder tot moeder.
1:18:07
Ik ben onze jeugd niet vergeten.
1:18:11
Ik weet dat je een goed hart hebt...
1:18:15
... en dat het leven en de politiek
je zo hard gemaakt hebben.
1:18:20
Je hebt moeten vechten voor een doel,
voor je kind.
1:18:25
Je hebt de troon verzaakt
voor Franz Joseph.
1:18:28
Omdat je van hem houdt
en hem gelukkig wilt maken.
1:18:32
Neem hem dan het mooiste geluk niet af.
1:18:37
De liefde van zijn vrouw.
1:18:40
Sissi houdt van Franz.
Je moet haar toch dankbaar zijn ?
1:18:47
Ludovika, denk niet
dat ik Sissi niet mag.
1:18:53
Ik ken haar goede eigenschapen.
1:18:56
Ik heb de opvoeding van de kleine Sophie
niet op me genomen...
1:18:59
... om Sissi te kwetsen,
maar omdat ze zelf nog een kind is.